بررسی روند ده‌ساله‌ی ارزش افزوده‌ی استان در سال ۱۳۸۳ در بین ۱۵ رشته فعالیت، نشان می‌دهد بالاترین ارزش افزوده متعلق به بخش کشاورزی، شکار و جنگلداری (۶۳۲۲ میلیاردریال) با سهمی معادل ۲۹٫۸۵ درصد از محصول ناخالص داخلی بوده است. سایر بخش‌های اقتصادی از جمله بخش عمده‌فروشی، خرده‌فروشی، تعمیر وسایل نقلیه و کالاها، بخش مستغلات، کرایه و خدمات کسب و کار و بخش ساختمان به ترتیب با‌ سهمی معادل ۲۰٫۲۱، ۹٫۷۸ و ۷٫۷۸ درصد از محصول ناخالص داخلی رتبه‌های دوم، سوم و چهارم را به خود اختصاص داده‌اند. در حالی که در سال ۱۳۹۲ در بین ۱۵ رشته‌فعالیت، بالاترین ارزش افزوده متعلق به بخش کشاورزی، شکار و جنگلداری (۳۵۹۵۶ میلیارد ریال) با سهمی معادل ۲۷٫۸۷ درصد از محصول ناخالص داخلی بوده است، سایر بخش‌های اقتصادی از جمله بخش عمده‌فروشی، خرده‌فروشی، تعمیر وسایل نقلیه و کالاها، بخش مستغلات، کرایه و خدمات کسب و کار و بخش صنعت به ترتیب با سهمی معادل ۱۵٫۶۴، ۱۰٫۶۷ و ۷٫۱۱ درصد از محصول ناخالص داخلی رتبه‌های دوم، سوم و چهارم را به خود اختصاص داده‌اند.

به لحاظ شاخص مزیت نسبی آشکار‌شده RCA، جایگاه این بخش در کشور در سال ۱۳۸۳رتبه‌ی ۱۰ بوده که در سال ۱۳۹۲ به رتبه‌ی ۷ تنزل یافته است.

محاسبه‌ی حساب‌های منطقه‌ای مهم‌ترین ابزار برای مدیران، برنامه‌ریزان و تحلیل‌گران اقتصادی، در برنامه‌ریزی‌ها، سیاست‌گذاری‌ها، تحلیل‌ها و تصمیم‌گیری‌های اقتصادی و اجتماعی محسوب می‌گردد.

بر این اساس حساب تولید اقتصادی به سه روش درامد، مخارج نهایی و ارزش افزوده محاسبه می‌شود. در این راستا از سال ۱۳۷۹، محصول ناخالص داخلی GDPR استان گلستان با روش ارزش افزوده ((Ad بر اساس دستورالعمل مرکز آمار ایران محاسبه گردیده است.

این گزارش به بررسی سری زمانی حساب‌های منطقه‌ای استان به قیمت‌های جاری از سال ۱۳۸۳ الی ۱۳۹۲‌ که شامل ارزش‌افزوده، ستانده، مصرف واسطه و مزیت نسبی رشته‌فعالیت‌های اقتصادی در سطح بخش‌های عمده، برای ۴ بخش و ۱۵ رشته‌‌فعالیت اقتصادی و محصول ناخالص داخلی استان و مقایسه‌‌ی آن با سطح کشور می‌پردازد و سعی دارد جایگاه استان در سطح کشور را مورد بررسی و تحلیل قرار دهد.