RT - Journal Article T1 - JF - srtc-amar YR - 2013 JO - srtc-amar VO - 1 IS - 2 UR - http://amar.srtc.ac.ir/article-1-91-fa.html SP - 34 EP - 38 AB - نتایج حاصل از سرشماری عمـومی نفوس و مسکن از عمده‌تـرین و مهم‌ترین راه‌های شناخت ویژگی‌های جمعیتی و اجتماعی و اقتصادی هر کشوری محسوب می‌شود که در نهایت نتایج این مطالعات در اختیار برنامـه‌ریـزان و سیاست‌گذاران قرار می‌گیرد. امروزه در اغلب کشـورهای جهان سرشماری‌های نفوس به فاصله‌ی ۵ یا ۱۰ سال یک بار به مرحله‌ی اجرا در می‌آیند. در ایران نـیز سرشمـاری عمومی نفوس و مسکن مطابـق ماده‌ی ۴ قانون مرکز آمار ایران، هر ده سال یک بار با فرمان رئیس‌جمهوری اجـرا می‌شود. سابقه‌ی سرشماری عمومی نفوس و مسکن در ایران مربوط به سال‌های ۱۳۳۵، ۱۳۴۵، ۱۳۵۵، ۱۳۶۵، ۱۳۷۵ و ۱۳۸۵می‌شود و آخرین سرشماری در آبان‌ماه سال ۱۳۹۰ به مرحله‌ی اجرا درآمده است. برای اولین بار آمارگیری جاری جمعیت در سال ۱۳۷۰ و برای دومین بار سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۰ در فاصله‌ی زمانی ۵ سال پس از آخرین سرشماری در کشور اجرا شدند. شایان ذکر است که در کشورهای در حال توسعه به‌دلیل شتاب زیاد تغییرات، اکثر برنامه‌ها، کوتاه‌مدت است و برای بهنگام کردن آمار و اطلاعات موردنیاز برنامه‌ریزی‌ها تلاش مضاعفی باید انجام پذیرد. در حال حاضر کشور ما در مرحله‌ی گذار از جامعه‌ی کمتر توسعه‌یافته به جامعه‌ی توسعه‌یافته قرار دارد. بدیهی است که در این رهگذر جامعه با تغییرات وسیع اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی رو به رو است و در چنین شرایطی هر قدر بتوان اطلاعات و آمار بهنگام‌تری در مورد جمعیت و مسکن و خانوار کشور به دست آورد، برنامه‌ریزی‌ها و سیاست‌گذاری‌ها از دقت و اعتبار بیش‌تری برخوردار خواهند شد. نتایج مطالعات جمعیت‌شناختی که به‌طور عمده از سرشماری‌های عمومی نفوس و مسکن و آمارهای جمعیتی حاصل می‌شوند، زیربنای برنامه‌ریزی‌ها و سیاست‌گذاری‌های خرد و کلان هر سرزمینی به‌شمار می‌آیند. برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری بدون توجه به آمارهای جمعیتی جدید و به‌روز می‌تواند صدمات جبران‌ناپذیری را به سرمایه و ثروت ملی کشور وارد نماید. LA eng UL http://amar.srtc.ac.ir/article-1-91-fa.html M3 ER -