زندگی انسان امروزی چنان با مصرف انرژی در هم تنیده شده است که می‌توان گفت بدون استفاده از حامل‌های گوناگون انرژی، دستاوردهای بشری، کارایی خود را به‌صورت قابل توجهی از دست می‌دهند. از سوی دیگر بهره‌مندی از حامل‌های انرژی به‌صورت مستقیم در رفاه و آسایش انسان نقش غیر قابل اغماضی را ایفا می‌کند. نبود اطلاعات دقیق و کافی درباره‌ی وضعیت مصرف انرژی در بخش‌های گوناگون و به‌ویژه چگونگی بهره‌مندی از امکانات مرتبط با انرژی و نیز نسبت مصرف آن‌ها در بخش خانگی، باعث شده است که مرکز آمار ایران، در سرشماری‌ها و طرح‌های خود، اقدام به طرح سؤالاتی دراین‌باره نماید. در این مقاله با استفاده از نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۰ و ۱۳۸۵، به بررسی توصیفی مصرف حامل‌های مختلف انرژی به‌عنوان سوخت مورد استفاده خانوار در بخش‌های پخت و پز، ایجاد گرما و تهیه‌ی آب گرم به تفکیک خانوارهای شهری و روستایی پرداخته شده است. از آن جمله نسبت مصرف حامل‌های انرژی شامل گاز طبیعی، گاز مایع، نفت سفید، گازوئیل، برق، سوخت جامد (مانند هیزم و زغال چوب)، و سایر سوخت‌ها به تفکیک خانوارهای شهری و روستایی در پخت و پز، ایجاد گرما و تهیه‌ی آب گرم است. لازم به ذکر است که در جداول بخش پخت و پز (جداول ۱ و ۲) به دلیل ناچیز بودن سهم حامل‌های گازوئیل، برق، سوخت جامد و سایر سوخت‌ها، حامل‌های مذکور به‌عنوان سایر حامل‌های انرژی در نظر گرفته شده‌اند. در سایر جداول به دلیل بالا بودن سهم برق، تنها حامل‌های گازوئیل، سوخت جامد و سایر سوخت‌ها با عنوان سایر حامل‌های انرژی آورده شده‌اند و حامل برق از سایر حامل‌های انرژی مجزا شده است.‌