شیوع پدیده‌ی تک‌فرزندی تنها یک مسئله‌ی حاد جمعیتی نیست. پدیده‌ی تک‌فرزندی مانند هر مسئله‌ی اجتماعی دیگر معلول بعضی از شرایط و علت بسیاری از شرایط دیگر است. هرچند که این پدیده ممکن است ناشی از شرایط اجتناب‌ناپذیر مراحل رشد و توسعه‌ی کشور باشد اما متخصصان و سیاست‎گذاران جمعیتی، اقتصادی و حتی امنیتی بر این باورند که دامنه‌ی عوارض این پدیده بسیار وسیع است لذا آن‌ها معتقدند که جنبه‌های مختلف تک‌فرزندی می‌باید دقیقاً مورد شناسایی و برنامه‌ریزی قرار گیرد. نتایج سرشماری‌های عمومی نفوس و مسکن یکی از مهم‌ترین منابع شناخت تک‌فرزندی است. مقاله‌ی حاضر خلاصه‌ای از یکی از همین پژوهش‌ها می‌باشد که تحت عنوان »بررسی پدیده‌ی تک‌فرزندی با استفاده از نتایج سرشماری‌های ۱۳۸۵ و ۱۳۹۰« توسط پژوهشکده‌ی آمار اجرا شد.