کارایی نظام آماری کشور نیازمند انسجام در تولید و ارائه‌ی آمارهای ملی و منطقه‌ای است؛ قسمت عمده‌ای از آمارهای ملی، در جریان فعالیت‌های ادارات و سازمان‌های ملّی و محلی ثبت و گزارش می‌شود. از سوی دیگر، بخش اعظم نیازهای آماری برنامه‌ریزان، تصمیم‌گیران و مجریان برنامه‌های توسعه‌ی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی نیز در سطوح پایین جغرافیایی نظیر شهرستان تأمین می‌شود. مصداق بارز موارد فوق، سالنامه‌ی آماری کشور و استان‌ها می‌باشد.

اولین سالنامه‌ی آماری کشور در سال ۱۳۴۶توسط مرکز آمار ایران منتشر شد و همه‌ساله به استثنای سال ۱۳۵۷ (مصادف با انقلاب شکوهمند اسلامی)، تهیه و منتشر شده است. در این سال‌ها تغییرات عمده‌ای در سالنامه‌ی آماری کشور و استان‌ها روی داده است. برای مثال از سالنامه‌ی سال ۱۳۶۶ به بعد اطلاعات به‌صورت سری‌زمانی حداقل پنج‌ساله در جدول‌های ارائه می‌شوند.

یکی از وظایف مرکز آمار ایران به موازات تهیه و انتشار سالنامه‌ی آماری کشور، هدایت و نظارت بر سالنامه‌ی آماری استان می‌باشد که این نشریه حاوی مجموعه اطلاعات و آمارهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی هر استان می‌باشد به‌طوری‌که اولین جدول‌های استاندارد آن در سال ۱۳۵۲در مرکز آمار ایران تهیه و در اختیار مناطق آماری استان‌ها قرار می‌گیرد. سپس در سال‌های ۱۳۶۲ و ۱۳۶۴ ویرایش‌های دوم و سوم جدول‌های مزبور در دفتر انتشارات و آرشیو آماری مرکز آمار ایران تدوین و در اختیار استان‌ها قرار می‌گیرد.