اشتغال و بیکاری از جمله موضوعات اساسی اقتصاد هر کشوری است، به گونه‌ای که افزایش اشتغال و کاهش بیکاری یکی از شاخص‌های توسعه یافتگی جوامع است. اقتصاددانان کلان بر نرخ بیکاری به‌عنوان یک۱ شاخص مهم اقتصادی تمرکز می‌کنند، در حالی که این نرخ مجزا از نوسانات مشارکت نیروی کار است. بر همین اساس برخی اقتصاددانان این مسائل را در سیاست پولی منعکس کرده‌اند. برای بررسی دقیق‌تر بازار کار باید علاوه بر نرخ بیکاری، به نرخ مشارکت اقتصادی نیز توجه کرد. افزایش مشارکت اقتصادی به معنی افزایش تمایل مردم برای مشارکت در تولید و فعالیت‌های اقتصادی (حتی اگر منجر به افزایش تولید نشود) است. بررسی نرخ بیکاری سمت تقاضای نیروی کار را شکل می‌دهد، در حالی که نرخ مشارکت اقتصادی به بررسی سمت عرضه‌ی نیروی کار می‌پردازد. بنا بر این در تحلیل نتایج به هر دو سمت بازار کار باید توجه کرد.