بررسی خانوارهای دارای فعالیت کشاورزی بر اساس نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۰
|
ابوطالب عزیزی، طاهره مجیدی پارسا |
|
|
مقدمه: (3946 مشاهده) |
هدف اصلی از اجرای سرشماری نفوس و مسکن شمارش افراد و دستیابی به خصوصیات جمعیتی کشور است. از طرف دیگر با توجه به متنوعبودن فعالیتهای بخش کشاورزی، جمعآوری اطلاعات در این بخش نیازمند آشنایی با تعاریف و مفاهیم خاص این بخش است. با در نظر گرفتن تمام این جوانب، سؤال بهرهبرداری کشاورزی خانوار در سرشماری نفوس و مسکن ۱۳۹۰ هدف استفاده از نتایج آن در سرشماری عمومی کشاورزی و دستیابی به خصوصیات جمعیتی خانوارهای بهرهبردار، به صورتی طراحی شد که دارای حداقل بار آموزشی باشد. بررسی محتویات سؤال خانوار دارای فعالیت کشاورزی در سرشماری نفوس و مسکن ۱۳۹۰ نشاندهندهی انطباق تعریف خانوار دارای فعالیت کشاورزی با تعاریف و مفاهیم استفادهشده در سرشماری کشاورزی سال ۱۳۸۲ است.
طبق تعریف، خانواری دارای فعالیت کشاورزی محسوب میشود که در روز سرشماری در هر نقطهای از کشور دارای »حداقل ۴۰۰ متر مربع زمین زراعی«، »حداقل۲۰۰ متر مربع باغ و قلمستان«، »حداقل ۲ رأس دام سبک شامل گوسفند و بره و بز و بزغاله«، »حداقل ۱۰ قطعه ماکیان«، »حداقل ۱ رأس دام سنگین شامل گاو و گوساله، گاومیش و بچه گاومیش و شتر و بچه شتر« یا »پرورش زنبور عسل، کرم ابریشم یا تولید گلخانهای به هر وسعت« باشد.
تنها اختلاف موجود در تعاریف و مفاهیم این دو سرشماری در مورد انتساب بهرهبرداریها به نقاط جغرافیایی است که در سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۰ به محل سکونت خانوار و در سرشماری عمومی کشاورزی سال ۱۳۸۲ به محل وقوع بهرهبرداری در کوچکترین واحد جغرافیایی (شهر یا آبادی) منتسب شده است.
|
|
واژههای کلیدی: خانوارهای دارای فعالیت کشاورزی، سرشماری نفوس و مسکن ۱۳۹۰ |
|
متن کامل [PDF 662 kb]
(1162 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|