یکی از روش‌های تصویربرداری از تغییرات و تحولات یک جامعه، جمع‌آوری آمار و توجیه رویدادهای اجتماعی و اقتصادی به زبان اعداد است.« این جمله‌ای است که در سرآغاز اولین نسخه‌ی سالنامه‌ی آماری کشور می‌خوانیم. نشریه‌ای که به اذعان رئیس وقت مرکز آمار با هدف گذاشتن آمار و اطلاعات گذشته و حال جامعه در اختیار مسئولان، مدیران و محققان در جهت شناخت پدیده‌های اجتماعی و اقتصادی و تحلیل مسائل ناشی از آنها تدوین و منتشر شده است. نیاز روزافزون به آمار دقیق و بهنگام و ضرورت ارائه‌ی اطلاعات آماری در مجموعه‌ای واحد، مرکز آمار ایران را از بدو تأسیس (سال 1344) بر آن داشته تا تهیه و انتشار سالنامه‌ی آماری کشور را در دستور کار خود قرار دهد. این کتاب بدون هیچ وقفه از سال 1345 تاکنون انتشار‌یافته و در برنامه‌ریزی‌ها و تصمیم‌گیری‌های کلان همواره مورد توجه قرار گرفته است. منابع داده‌ها و اطلاعات آن شامل سه بخش می‌باشد. بخش نخست شامل نتایج حاصل‌شده از طرح‌های آمارگیری و سرشماری‌هایی است که توسط مرکز آمار ایران صورت می‌گیرد. اطلاعاتی نظیر تحولات جمعیتی، نیروی انسانی، اشتغال، کارگاه‌های صنعتی، کشاورزی، عشایر، هزینه و درامد خانوارها، گردشگری و ... در زمره‌ی این نوع اطلاعات می‌باشد. با توجه به اینکه اجرای برخی سرشماری‌ها و آمارگیری‌ها با فاصله‌ی زمانی منظم صورت نمی‌گیرد لذا برخی از اقلام آماری مربوط به این بخش هر ساله و به طور مستمر قابل دسترسی نمی‌باشد (سالنامه‌ی آماری کشور، 1392: پیشگفتار). بخش دیگر شامل اطلاعاتی است ...